Wednesday, December 31, 2008

இனிதே வரும்...2009

ன் அன்பு நிறை நண்பர்களுக்கு,
மனம் நிறைந்த புத்தாண்டு வாழ்த்துக்கள்.
ம்ம்ம்....பாரடா மச்சான்,அந்தப் பெட்டையள் இரண்டும் போற போக்கை.எங்களையெல்லாம் திரும்பியும் பாக்கமாட்டினம் போல!
சிலுப்பிக்கொண்டு போகினம்.பெரிய எண்ணம்தான்
அவையளுக்கு.அங்கால...அடுத்த போஸ்ட் மரத்துக்குக் கீழ கோட் சூட் போட்டவங்கள் யாராவது நிப்பாங்கள்.அந்தப் பெடியளோட மட்டும் பேசுவினமாக்கும்!

ஹேமா(சுவிஸ்)

Monday, December 29, 2008

நச்சாகும் கோலா.

கொக்கோ கோலா/பெப்சி கோலாவும்
MENTHOS காரமும் கலந்து குடிப்பதால் ஆபத்தாம்.
மெயிலில் வந்த செய்தி இது.

A little boy died in Brazil after eating MENTOS and drinking Coca-Cola / PEPSI together. One year before the same accident happened with another boy in Brazil . Please check the experiment that has been done by mixing Coca-Cola (or Coca-Cola Light) with MENTOS .
So be careful with your self eating MENTOS (POLO's) and drinking COCA-COLA or PEPSI together.
வனியுங்கள் இந்தப் படங்களை...

PLZ PASS THIS INFORMATION TO AS MANY PEOPLE AS POSSIBLE SPECIALLY TO THE CHILDREN, BECAUSE IN OUR COUNTRY MENTOS AND COCA-COLA BOTH ARE VERY POPULAR AMONGST THE CHILDREN.


ஹேமா(சுவிஸ்)

Tuesday, December 23, 2008

மீண்டும் மகளாகிறாள்(5)

வளின் கணவன் பெயர் குமார்.ஆனால் அவரை அவர் வீட்டில் டக்சன் என்றே அழைக்கின்றார்கள்.அவரது வேலை நிமித்தமாக ரதியும் கொழும்புக்கே வரவேண்டியதாயிற்று.அவளைப் பொறுத்தமட்டில் விருப்பு வெறுப்பற்ற நிலையில் எதுவுமே புரியாமல் ஏகாந்தமாய் எங்கோ தன்னைத் தனித்து விடப்பட்டது போலவே உணர்ந்தாள்.ஆண்டவனைத் தவிர யாருமே துணை இல்லை என்பதாய் நினைத்தாள்.சுற்றம் சூழல் உறவுகள் பாஷை எல்லாமே அவளுக்குப் புதிதாய் இருந்தது.பயமாக இருந்தது ரதிக்கு.கண்ணைக் கட்டிக் காட்டில் விட்டது போலப் பரிதவித்தாள்.அந்தக் கிராமத்துச் சூழல் எங்கே!இந்த நகரத்துப் பரபரப்பு எங்கே!

நரகமாய் வாழ்வு ஆனதாய் தவித்தாள்.தெரிந்த முகங்கள் என்று எவருமே இல்லை.சகோதரர்களின் பிரிவு ஒரு புறம்.வானொலி கேட்கும் வாய்ப்புக்கூட இல்லாமலே இருந்தது.எங்கோ காற்றில் மிதந்து வரும் பாடல்கள் சிலசமயம் யாரோ கொஞ்சத் தூரங்களில் தமிழ் பேசக்கூடியவர்கள் இருக்கிறார்கள் என்பதைச்
சொல்லிப் போனது.கணவன்,மாமியார்,ஒரு பாட்டி,மிச்சம் அவரது இரண்டு சகோதரிகள்,ஐந்து சகோதரர்கள் என வீடு நிறைய மனிதர்கள் உலாவினார்களே தவிர உற்றான்மையாய் இருப்பது போல் தெரியவில்லை.அவர்களுக்குத் தமிழ் தெரியவில்லை.பாட்டி கொஞ்சம் கொழும்புத் தமிழ் பேசினா.கணவன் குமாரும் மாமியார்ரும் குழந்தைகள் பேசுவதுபோலத் திக்கித் திணறித் தமிழில் ஏதோ ஒன்றைப் பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள்.சிலசமயத்தில் அவர்கள் அனபாய் கதைக்கிறார்களா அல்லது மிரட்டுகிறார்களா என்றுகூடத் தெரியாமல் மிரண்டு நிற்பாள்.

எவரும் வீட்டில் இருக்கும் நேரம் குறைவாகவே இருந்தது.அத்தனை மச்சினர்களும் படிப்பு வேலை என்று போய்விடுவார்கள்.மச்சாள்மார் இருவரில் ஒருவர் திருமணம் ஆனவர்.எனவே அவர் தன் கணவர் வீட்டில்.மற்றையவர் வேலைக்குப் போனால் இரவு நேரம்தான் வீடு திரும்புகிறார்.பாட்டி அயல் வீடுகளுக்கு.மாமியைக் காணவே இல்லை.அவள் கேட்டுக் கொள்வதும் இல்லை.அவர்கள் வாழும் சூழ்நிலை பழக்க வழக்கங்கள் இப்படித்தானோ தெரியாது என்று அவள் கணவன் வரும்வரை யன்னலில் நின்று வேடிக்கை பார்ப்பதும் நன்றாக பகல் நித்திரை கொள்வதும் மற்றும்படி பழைய நினைவுகளை அசை போடுவதும் தனக்குப் பிடித்த பாடல்களைத் தானே பாடுவதுமாக அவள் பொழுது மெல்ல மெல்லக் கழிந்து கரையும்.குமாருக்கு நன்றாகச் சிங்களப் பாடல்கள் பாடத்தெரியும்.அதோடு மெட்லின் புல்லாங்குழல் போன்ற வாத்தியங்கள் வாசிக்கும் திறமையும் இருந்தது.அதிலும் சிலசமயங்கள் மனம் லயித்து ரசித்திருப்பாள்.

இவ்வளவுக்கு இடையிலும் அவள் கொஞ்சம் அதிஸ்டசாலி.அவள் அப்பா இரத்தினபுரியில் ஒரு பாடசாலை அதிபராக இருப்பதால்இஇரத்தினபுரிக்கும் கொழும்பு-தெகிவளைக்கும் மிகத் தூரமான இடைவெளி இல்லாததால் மாதத்தில் ஒருமுறையோ இருமுறையோ வந்து போனார்.அன்றைய கால கட்டங்களில் இன்றைய சூழ்நிலைபோல தொலைபேசி வசதிகள் இல்லைதானே.இதற்கிடையில் அம்மாவும் தம்பியும் ஒருமுறை வந்து மூன்று நாட்கள் தங்கிப் போனார்கள்.என்வே ரதி ஓரளவு சந்தோஷமாகவே இருந்ததாகச் சொல்ல முடியும்.அவளது கணவன் குமாருக்கும் வயது 22 தான்.எனவே அவரும் குடும்பம் மனைவி என்கிற பொறுப்புகளற்ற குழந்தைத்தனமாகவே இருந்தார்.மாமி அன்பாகவே இருக்கிறா எனப் புரிந்தது ரதிக்கு.ரதியை வெளியே எங்காவது கூட்டிப் போய் வா என்று எப்போதும் குமாரிடம் சொல்லுவா.தனியாகச்
சமைக்க விடமாட்டா.யாழ்ப்பாணச் சமையல் இல்லாமல் தங்கள் சமையல் முறையில் புதிது புதிதாகச் சமைத்துக் கொடுப்பா.குமாரது அப்பா இவருக்குப் பதினாறு வயதாயிருக்கும்போது காலமாகிவிட்டிருந்தார்.
எனவே குமார் அவரது அம்மா அம்மாவின் சொந்தங்கள் அவர்களது பண்பாடு கலந்த சூழலிலேயே வளர்ந்து வந்திருக்கிறார்.

இப்படியே ஒரு ஆறு மாதகாலம் போயிருக்கும்.ரதி ஒருநாள் குமாரிடம் மெதுவாக"நீங்க வேலையை யாழ்ப்பாணத்துக்கு மாத்திக்கொண்டு வரலாம்தானே.இங்க எனக்கு எல்லாம் புதுசா பயமா இருக்கு.யாராச்சும் என்னாவது கதைச்சா ஒண்டும் விளங்கவும் மாட்டுதாம்.நீங்களும் காலேல போனா பின்னேரம்தான் வாறிங்கள்.மாமியும் மற்றவையளும் வீட்டில இருக்கவும் மாட்டினமாம்."என்று தன் மனக்குறைகளை நிறைகளை வேதனைகளை மெல்ல மெல்ல எடுத்துச் சொல்ல ஆரம்பித்தாள்.
(இன்னும் வருவாள்)


ஹேமா(சுவிஸ்)

Saturday, December 20, 2008

உலகின் மூன்று அதிசயங்கள்.

உலகின் மூன்று அதிசயங்கள்.
தாஜ்மஹால்,காதல்,இசை...

Tuesday, December 16, 2008

மீண்டும் மகளாகிறாள்(4)

தன்பிறகு அவள் பெரியம்மா இன்னும் தொடர்கிறாள்."அவன் ஒரு உதவாக்கரை.கோயில் மேளமும் தட்டிக்கொண்டு தொழில் துறையிலயும் உருப்படியில்ல.உங்க பெடியளோட சுத்திக்கொண்டு நல்ல தண்ணியும் அடிச்சுக்கோண்டு உருப்படாம சுத்திக்கொண்டு திரியுது காவாலியா"இன்னும் என்னென்னவோ அம்மாவுக்கு மோகனைப் பற்றி அலசிவிட்டு புதிதாய் ஒன்றை அம்மாவின் மனதில் விதைக்கத் தொடங்கினாள்.

தன் மூத மகள் திருமணம்செய்த இடத்தில்,அந்தக் குடும்பத்தில் அதாவது கொழும்பில் அழகான பெடியன் ஒருவன் இருப்பதாகவும் தாய் சிங்களப் பெண் என்றும் தப்பனார் எங்கள் சொந்தக்காரர் என்றும் பெடியன் இலங்கைக் காப்புறுதிக் கூட்டுத்தாபனத்தில் பணி புரிந்து கொண்டிருப்பதாகவும் அம்மாவிடம் சொல்லி"நீ உன்ர அவரோடயும் பேசிக்கதைச்சு யோசிச்சு வை.எனக்கெண்டா நல்லது எண்டு படுது.அப்பிடி உங்களுக்குப் பிடிச்சுது எண்டா நான் அவையளை ஒருக்கா யாழ்ப்பாணம் வரச்சொல்றன்.பெடியனையும் கூட்டிவரச்சொல்றன்.எல்லாருமா சேர்ந்து பேசி முடிவெடுக்கலாம்தானே"என்று புயல் ஒன்றைக் கிளப்பிவிட்டுப் போய்விட்டா.

ரதி எந்தவிதமான தவறுமே செய்யவில்லை.ஆனால் தண்டிக்கப்படுகிறாள்.
"நீ படிச்சுக் கிழிச்சது போதும்"என்று அடுத்தநாளே படிப்புக்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்கப்படுகிறது.அவளும் எவ்வளவோ அழுது கெஞ்சிப் பார்த்துவிட்டாள்.
முடிவு இல்லவே இல்லை என்றாகிவிட்டது.ரதியின் அப்பாவைப் பொறுத்தமட்டில் குடும்பம்தான் அவர் உலகம்.அம்மா என்ன முடிவு எடுத்தாலும் குடும்பத்தில் நன்மைக்கே என்றிருப்பவர்.எனவே இங்கு அம்மாவின் முடிவே முடிவாய் இருக்கும்.ரதியின் மனதில் நிறையத் தத்தளிப்புக்கள்.மோகன் மீது அளவில்லாக் கோபம்.யாரிடமும் மனம்விட்டுக்கூட அழமுடியா அவள் அவலம்.

மாதங்கள் 3-4 வெறுமையாகக் கழிந்திருக்கும்.பெண் பார்க்க என்று கொழும்பில் இருந்து ரதிக்குப் பேசவிருக்கும் அவரும் அவர் தாயாரும் அவர் தம்பியாரும் வந்து இறங்கினார்கள்.எண்ணி ஒரு கிழமைதான்.ரதிக்கு என்ன நடக்கிறது என்றே தெரியவில்லை.யாரிடமும் கேட்டு அறியவும் முடியவில்லை.வீட்டிலோ தம்பியும் தங்கைகளும் சிறியவர்கள்.அம்மா மட்டும் அடிக்கடி வெளியில் போய் வந்து கொண்டிருந்தா.ரதிக்கு ஓரளவு ஊகிக்க முடிந்தாலும் என்னதான் நடக்கிறது என்பது கேள்விக்குறியாகவே இருந்து கொண்டிருந்தது.நரகமாய் நொடிகள்கூட நகர்ந்துகொண்டு இருக்க அப்பாவும் வீடு வந்து சேர்ந்துவிட்டார்.அவளுக்கு ஏதோ நடக்கப் போகிறது என்று நிறைவாகப் புரியத் தொடங்கியது.

கொழும்பில் இருந்து வந்தவர் மாப்பிள்ளை என்றாகிவிட்டார்.வீட்டில் தம்பியும் தங்கைகளும் அத்தான் என்று கதைபேசத் தொடங்கிவிட்டார்கள்.
"மாப்பிள்ளைக்கு ஒரு கிழமைதானாம் விடுமுறை.அத்ற்கிடையில் திமணம் முடித்துக்கொண்டு வேலைக்குப் போய்விட வேண்டுமாம்."பெரியவர்கள் எல்லோருமாகச் சேர்ந்து முடிவெடுத்துவிட்டார்கள்.
ரதியை யாரும் சம்பிரதாயத்துக்குக்கூட சீண்டி அவள் மனவிருப்பத்தைக் கேட்பாரேயில்லை.மாப்பிள்ளை அத்தான் என்கிறார்கள்.ரதிக்கோ அவர் எப்படி இருப்பார் என்றுகூடத் தெரியாமல் மனதில் முட்டிய வேதனையோடு களை இழந்து நடமாடிக்கொண்டிருந்தாள்.
அவள் கவலையெல்லாம் திருமணம் வேண்டாம் படிக்க வேணும் என்பதாகவே இருந்தது.யார் அவள் மனதைப் படிக்க நினைத்திருந்தார்கள்.அவர்களுக்கு அவகாசமும் இல்லை.நேரமுமில்லை.
கல்யாணப் பரபரப்புத் தொடங்கிவிட்டது.

வீட்டில்.பலகாரச் சூடு.புடவை,நகை வாங்கல்.இதற்கிடையில் மாப்பிள்ளையும் தாயாரும் வந்தும் போனார்கள்.அக்கறையில்லாத் தேவையில்லா தேவையாய் இருந்த நாட்கள் ரதிக்கு அது.வந்து போனார்களே தவிர ரதிக்கு அவர் பெயர்கூடத் தெரியவில்லை.இன்னும் ஒரு விஷயமும் கூட.அவர்களுக்குத் தமிழ் பேசத் தெரியாது.ஊமைக்கும் ஊமைக்கும் திருமணமாகத் திகதியும் குறித்தாயிற்று.ரதிக்கு அக்டோபரில் அதாவது வருகின்ற அக்டோபரில்தான் வயது பதினெட்டு ஆகிறது.ஆனால் அதற்கு முன் டிசம்பரிலேயே பதினேழு வயதிலேயே அவள் பெரியம்மா ஏற்பாடு செய்து எல்லோராலும் தீர்மானிக்கப்பட்ட,ரதிக்கு யார்...எவர்...என்ன பெயர்...எப்படியிருப்பார் என்று தெரியாத அந்தக் கொழும்புப் பெடியனோடு அமைதியாகக் கோவிலில் திருமணம் நடந்தேறியது.(இன்னும் வருவாள்)

ஹேமா(சுவிஸ்)

Thursday, December 11, 2008

இறவாக் கவிஞன் பாரதி


" கவிதை எழுதுபவன் கவியன்று. கவிதையே வாழ்க்கையாக உடையோன், வாழ்க்கையே கவிதையாகச் செய்தோன், அவனே கவி" - பாரதி

"He who writes poetry is not a poet. He whose poetry has become his life, and who has made his life his poetry - it is he who is a poet." - Bharathy

Sunday, December 07, 2008

மீண்டும் மகளாகிறாள்(3)

ப்படியாகக் காலம் கடந்துகொண்டிருந்த நேரத்தில் ரதி தன் பரீட்சையில் சாதாரணமாகவே வர்த்தகப் பிரிவில் சித்தி பெற்றிருந்தாள்.குடும்ப நிலை கருதி தொடர்ந்தும் தான் பாடசாலை போகவில்லையென்றும் தான் தொழில்நுட்பக் கல்லூரியில் சேர்ந்து ஏதாவது தொழிலுக்கான பாடத்திட்டம் ஒன்றில் சேர்ந்து படிக்க என்று தன் கருத்தைத் தெரிவித்தாள்.அவளது அப்பாவும் அம்மாவும் கூட அதற்குச் சம்மதம் தெரிவித்தார்கள்.

அவள் அந்தத் திட்டப்படி படிக்கத் தொடங்கி மாதமொன்று போயிருக்கும்.
அந்த நேரத்தில்தான் அவளது ஒன்றுவிட்ட அண்ணணின் திருமணம் நடைபெற்றது.அந்த அண்ணா திருமணம் செய்து கொண்ட மனைவியின் அதாவது, அண்ணியின் குடும்பமும் அந்தத் திருமணத்தின் பின்னர் எங்கள் ஊரிலேயே இருந்தார்கள்.இன்று ரதி வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் வாழ்க்கையின் அஸ்திவாரம் அன்றுதான் போடப்பட்டது.இதனை அப்போ அறிந்திருக்க யாருக்குமே ஞாயமில்லை.ரதியின் சொந்த வாழ்க்கை என்ற ஒன்று அப்போதான் ஆரம்பமாகியது.

ரதியின் அண்ணியின் தம்பி மோகன் இவளைவிட 3-4 வயதே மூத்தவனாய் இருப்பான்.இவர்களது குடும்பம் இசைக்கலைக் குடும்பம்.மோகனும் குடும்பக் கலையையே பழகித் தொழில் செய்து வந்தான்.சாதாரண இசைக் கலைஞன் அவன்.ரதி ஒவ்வொருநாளும் பேரூந்தில்தான் படிக்கப் போய் வந்து கொண்டிருந்தாள்.மோகன் ரதியைப் பின் தொடரத் தொடங்கியிருந்தான்.அவள் திரும்பி வரும் நேரங்களிலும் தான் எதேச்சையாக வருவதுபோல வந்து சந்திக்கத் தொடங்கினான்.பின்னர் மெதுவாகச் சுகம் விசாரித்துக் கதை கதை கொடுத்தான்.சாதாரணமாகக் கதைத்துப் பேசி வந்தவன் திடீரென்று ஒருநாள் ரதியிடம்"நிறைய நாள் தான் ஒன்றை மனதிற்குள் வைத்திருந்ததாயும் அதை இன்று ரதியிடம் சொல்லவே வேண்டும் என்றும் சொல்லி முடித்து ரதியை தான் திருமணம் செய்து கொள்ள விரும்புவதாகத் தெரிவித்தான்".ரதியோ பயத்தில் வெலவெலத்துப் போனாள் கால்கள் நடுங்க மனம் படபடக்க வீடு வந்து சேர்ந்தது தெரியாமலே வந்து சேர்ந்தாள்.

அவளுக்கு அப்போது வயது பதினேழு மட்டுமே.அவளோ அல்லது அவளது வீட்டிலோ அவளுக்குத் திருமணம் என்று நினைக்காத நேரம்.அப்போ படிப்புக்கு என்று மட்டுமே அந்த வயது இருந்தது.அவள் நினைவிலும் படிப்பு மட்டுமே இருந்தது.அவள் அன்று இரவே சின்னதாகக் கடிதம் ஒன்று எழுதினாள் மோகனுக்கு.

மோகனுக்கு,நீங்கள் உங்கள் விருப்பத்தை எனக்குத் தெரிவித்தீர்கள்.தயவு செய்து மன்னித்துக் கொள்ளுங்கள்.தற்சமயம் என் மனம் படிப்பில் மட்டுமே நாட்டமாக இருக்கிறது.இதற்காக எனக்கு உங்களைப் பிடிக்கவில்லை என்றில்லை.ஆனால் என்னை இப்படித் தொந்தரவு செய்தீர்களானால் அநியாயமாக என் படிப்புக் குழம்பிவிடும்.எனக்குப் படித்துச் சின்னதாய் என்றாலும் ஒரு வேலை செய்யவேண்டும் என்று ஆசை.எங்கள் குடும்பச் சூழ்நிலை உங்களுக்குத் தெரியாதது அல்ல.இப்படி ஏதாவது வெளியில் தெரிந்து வீட்டுக்குத் தெரிய வந்தால் உடனே கல்யாணம் காட்சி என்று என்னை மாட்டிவிடுவார்கள்.அப்படி உங்கள் மனதில் ஒரு எண்ணம் இருந்தால் கொஞ்சம் நாள் போகவிட்டு உங்கள் அக்காவிடமே சொல்லுங்களேன்.அண்ணி அண்ணா மூலமாக நடக்க வேண்டிய விதி என்று ஒன்றிருந்தால் நடந்தேயாகும் எம் திருமணம்.அதுவரை அவசரப்படவேண்டாம்.தயவு செய்து என் படிப்பைக்
குழப்பவேண்டாம்.இப்படிக்கு ரதி.என்று மண்டாட்டமாக எழுதி அடுத்தநாளே மோகனின் கைக்குச் சேர்த்துவிட்டாள்.

அடுத்து ஒரு கிழமை போயிருக்கும்.அவளது பெரியம்மா ஒருநாள் மாலை ரதியின் விட்டுக்கு வந்திருந்தாள்.வீட்டில் சின்னதாய் சலசலப்பு.அப்பா வீட்டில் இல்லைதானே.அம்மாவும் பெரியம்மாவும் ரதியைக் கூப்பிட்டார்கள்.கூண்டுக்குள் விடப்பட்ட கைதிபோல விசாரித்தார்கள்."என்ன...மோகன்
சொல்லிக்கொண்டு திரியிறான் நீ அவனைக்
காதலிக்கிறாயாம்.கடிதமும் தந்தனீயாம்.அங்க நந்தாவில் வெளியில சேர்ந்திருந்து கஞ்சா அடிச்சுக்கொண்டு அதில இருந்த எல்லாருக்கும் சொல்லியிருக்கிறான்.கதை ஒண்டு வந்திருக்கு.என்ன உண்மையே அது."என்று பெரியம்மா கேட்டா.ரதிக்கு என்ன சொல்வது என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் அழுதபடியே ரதி நடந்தது என்னவோ அப்படியே சொல்லிவிட்டாள்.
(இன்னும் வருவாள்)

ஹேமா(சுவிஸ்)

Thursday, December 04, 2008

மீண்டும் மகளாகிறாள்(2)

தி அப்போ அவளுக்கு வயது பதினாறு தொடங்கிய வேளை.அழகான இளம் பருவச் சிட்டு.மெலிதாகவும் இல்லாமல் குண்டாகவும் இல்லாத அழகு உருவம்.வயதைவிட மீறிய தோற்றமும் நீண்ட கூந்தலுமாய் வலம் வரும் சங்கீத சாமரம்.பார்ப்பவரை சுலபத்தில் கவரும் கருமையான அகல விரித்த அழகான குறுகுறு கண்களும்கூட.இத்தனைக்கும் துடியாட்டம் இல்லாத மென்மையான பெண்.யாரோடும் பேசக் கூடக் கூச்ச சுபாவம் கொண்டவள்.அப்படியே பேசினாலும் பக்கத்தில் நிற்பவர் கூர்ந்து கவனித்தால்தான் அவள் என்ன சொல்கிறாள் என்பதைப் புரிந்து கொள்ளமுடியும்.வீட்டில் தன் அம்மாவுக்கு ஓரளவு ஒத்தாசை புரிவாள்.
மற்றும்படி பள்ளிப் படிப்புத் தவிர முற்றத்துத் துளசிச்செடி,செவ்வந்தி,செவ்வரத்தை,கலர் கலரான குரோட்டன்கள், வானொலி,கதைப்புத்தகங்களோடுதான் அவளது கடிகாரம் நகர்ந்து கொண்டிருக்கும்.அவளை எப்போதும் அவள் வேலைகள் தவிர்ந்த நேரம் தவிர உள் அறைக்குள்தான் காணலாம்.அடுத்த வீட்டிற்குக் கூட ஏதாவது தேவையில்லாமல் போக மாட்டாள்.பக்கத்துவீட்டுத் தங்கமணி அக்கா அவளை விட 4-5 வயதே வித்தியாசமாய் இருப்பார்.அவர்கூட
"ஏன் ரதி நானும் உங்களைப் போலத்தானே எங்கட வீட்லயும் யாரும் இல்ல.அண்ணாவும் காலேல போனா இரவுக்குத்தான் வீட்டுக்கு வாறவர்.நானும் இங்க தனியத்தான்.வரலாம்தானே"என்பார்.என்றாலும் அதற்கும் அவள் ஒன்றுமே சொல்லாமல் மெல்லச் சிரிப்போடு கிணற்றில் தண்ணீரைக் குடத்துள் நிரப்பிக் கொண்டு வந்துவிடுவாள்.இவளிடம் கதை கேட்பதற்காகவே இவளைச் சிலர் கிண்டல் செய்வார்கள்."என்ன ரதி உமக்கு மட்டும் எந்தக் கடையில அரிசி.எத்தனை மீற்றரில சட்டை தைச்சு போடுறனீர்.வாயில் என்ன கொளுக்கட்டையோ"என்று.அதற்கும் சின்னப் புன்னகைதான் பதிலாய் இருக்கும் அவளிடம்.கோபம் கூட வராது.அதை வீட்டில் வந்து குறையாய் சொன்னதும் கிடையாது.அது அவர்களின் சுபாவம் என்று பேசாமல் இருந்து விடுவாள்.வீட்டிற்கு யாரும் வந்தால் கூட வேளியே வந்து பார்ப்பது கிடையாது.வந்திருப்பவர்கள்தான் "ரதி எங்கே" என்று தேடி வந்து சுகம் விசாரித்துப் போவார்கள்.அவளைப் பற்றி அறியாதவர்களுக்கு அவளது அமைதி அகம்பாவமாகவே தெரியும்.

அவளது குடும்பம் நடுத்தரமானது.பெரிதாக என்று எதுவும் இல்லாமல் அதேசமயம் இல்லை என்கிற இல்லாமையும் இல்லாமல் இருந்தது.
அவளுடைய அப்பா இலங்கையின் மலையகப் பகுதியில் ஒரு சாதாரணப் பாடசாலை அதிபர்.அம்மா,அப்பாவின் வருமானத்திற்கேற்ப கட்டுச்
செட்டாகக் குடும்பம் நடத்தும் குடும்பத் தலைவி.அவளுக்கு மூன்று சகோதரர்கள்.ஒரு தம்பி இரண்டு தங்கைகள்.அவளது அப்பா ஒவ்வொரு பாடசாலை விடுமுறை வந்து போவார்.அல்லது இவர்கள் எல்லோருமாக அங்கு போய் வருவார்கள்.ரதி க.பொ.த(11ம் தரம்)சாதாரணம் படித்துத் தேர்வு எழுதிவிட்டுக் பெறுபேற்றுகாகக் காத்திருந்தாள்.அடுத்த தம்பி தங்கைகளும் இவளுக்கு அடுத்த தர வகுப்புக்களில் படித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.படிப்பில் தம்பி மட்டுமே கெட்டிக்காரன்.பெண்கள் மூவரும் சாதாரண நிலையிலேயே படித்துப் புள்ளிகள் எடுத்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.மேலதிக மாலை நேர வகுப்புக்களுக்குப் போய் படிக்கக்கூடிய வசதியும் வீட்டில் இல்லை.இந்த அறிவே போதும்.
காலாகாலத்தில் நல்லதாக வரன் கிடைத்தால் கல்யாணம் செய்து கொடுப்பதே சாதாரண குடும்பத்தில் பிறந்த பெண்களுக்கு உண்டான ஒரு தலையெழுத்து.இது ரதியின் வீட்டுக்கு மட்டும் விதிவிலக்கா என்ன!ஆனால் அந்த வீட்டில் என்ன இருந்ததோ இல்லையோ அன்பிற்கும் பாசத்திற்கும் சந்தோஷத்திற்கும் குறைவேயில்லை.அப்பாவின் கடிதம் வர இரண்டொரு நாள் பிந்திவிட்டால் போதும்.அம்மாவின் முகத்தில் எள்ளும் கொள்ளும் வெடிக்கும்.அவ்வளவு காதல் மிக்க பாசப்பிடிப்பான அப்பா அம்மா.அப்பா வீடு வந்து நிற்கும் விடுமுறை நாட்கள் அத்தனையும் வீடு கோயில்போல தெய்வீகமாய் குதூகலிக்கும்.சமையல் சாப்பாடு எல்லாம் தடல்புடலாய் வேலி கடக்கும்.சினிமா,கோவில் என்று எல்லோருமாகப் போவார்கள்.இன்னுமொன்று ரகசியமாய்.ஏதாவது பொய் சாட்டுச் சொல்லிவிட்டு அப்பாவும் அம்மாவும் மட்டும் விடுமுறை முடிந்து போகுமுன் 3-4 படங்கள் பார்த்துவிடுவார்கள்.(இன்னும் வருவாள்)

ஹேமா(சுவிஸ்)

  © Blogger templates kuzanthainila by kuzhanthainila 2008

Back to TOP